Vraag van de week 26

 

Wanneer ben jij moedig door je angst heen? 

 

 Moedig
We zijn op een zeilschip. Soms is er geen wind. Dat is makkelijk, we doen de motor aan. Maar fascinerend is het als we de wind in de zeilen kunnen krijgen. De stilte is heerlijk, het af en toe wapperen van de zeilen.
Maar als de golven komen, de open zee nadert, dan ben ik bang. Ik ben geen zeiler, ken te weinig van de essentie van de wind en de zee. Maar mijn schipper kent dit wel. ik vertrouw op hem, en tegelijk ben ik ook bang..
Voor wat?
Waarschijnlijk voor de dood, om in zee te kieperen, om dat wat er gebeurt op het scherpst van de snede.

Vroeger was ik een stoere meid, met een klein hartje. Mijn kleine hartje (mijn angst) neemt het nu best vaak over. Het is echt een uitdaging om de stoere meid het grotere hart te gunnen, een soort van moed waarbij ik niet wegloop voor de angst maar hem erken en er tegelijk niet te veel mee doe... Niet naar beneden, de kajuit in, maar blijven kijken en genieten van de bolle zeilen en de eindeloze zee.
Wie weet dat als ik de angst aankijk, hij oplost en in zee verdwijnt...

 

Ga naar alle vragen van de week

 

Goedemorgen!
De meest moedige beslissing die je elke dag neemt, is om gezond en gelukkig te zijn met wat je hebt...

dat staat op deze tekst...
Voor mij zou het laatste stukje nog kunnen veranderen in:
met wie je bent...
με ότι εισαι....